Waarom Thijs studenten begeleidt
Ik was niet zo’n studiebol… Nee, er waren andere zaken die ik veel belangrijker vond dan leren tijdens mijn studententijd op Windesheim in Zwolle. Het was in de periode dat de Academie voor Journalistiek net ten onder was gegaan en dat het Hoger Informatie en Communicatie Onderwijs (HICO) zijn intrede deed. Zoek maar eens op, heul lang geleden!
Zielverkopende voorlichter
Je had toen drie duidelijke subculturen die vier jaar lang zwoegden onder hetzelfde dak in gebouw H op de campus in Zwolle. Je had de wereldverbeterende schrijvende journalisten, de ‘ik ben zo interessant, nee maar echt!’ journalisten in spe van radio en tv en dan had je nog de oppervlakkige voorlichters die hun ziel verkochten aan de best betalende werkgever. Je raadt het al: ik had de ruggengraat van een garnaal, dus behoorde tot het laatste hokje.
Maar goed, ik was dus niet zo gericht op de meesten van mijn medestudenten en op studeren, maar laveerde overal heel relaxed doorheen. Prima cijfers hoor, leuke stages ook, maar vooral belangrijk waren de meerdere avondjes per week stappen en de bijbaantjes om dat te financieren. Ik heb er echt een prachtige tijd gehad en een mooi clubje vrienden aan overgehouden. Maar geen netwerk. Want als ik er zo op terugkijk, dan kreeg ik gewoon niet echt energie van al die ‘interessante’ medestudenten en docenten.
“Ik had geen ruggengraat dus werd een oppervlakkige voorlichter.”
Professionals in de dop
En da’s precies waarom ik nu al 3 jaar studenten Communicatie van Windesheim begeleid.
Say what? Ja, ik zei toch al: geen ruggengraat ;-) Ik krijg daar enorm veel energie van. Want het zijn geen zielverkopende voorlichters, het zijn communicatieprofessionals in de dop. Fanatiek aan de studie en gretig op details. En dat werkt aanstekelijk.
Sinds een paar jaar vormen deze tweedejaars studenten een semester lang met een groepje medestudenten een communicatiebureau. Een echt bureau met een naam, opdrachtgevers (ik heb liever dat ze ze klanten noemen) en dus ook echte opdrachten. Ik zeg: een standbeeld voor wie dit heeft bedacht. Want dit is het echte professionele leven! Klanten zijn net mensen, met al hun nukken en prachtige verhalen en behoeften. Filter daar als student maar de relevantie uit, kom eens echt tot de kern van de vraag en wat is eigenlijk de vraag achter de vraag? Duik niet te snel de middelen in, wat is je doel eigenlijk?
“De studenten zijn fanatiek aan de studie, gretig op details. Dat werkt aanstekelijk!”
Collega’s van morgen
Allemaal vragen die o zo relevant zijn voor de communicatieprofessional van vandaag en morgen. Veel staat in de (e-)boeken, veel ook niet. En daar kom je alleen maar achter door het veel te doen. Te veel bestaat niet. Ga er maar vol in, ga plat, maar leer en absorbeer. Want je leert het meeste als je nat gaat.
En eerlijk. Dat gaan er niet veel. Ik sta versteld van de volwassenheid van deze groepen studenten. Sommigen nog maar 19 jaar jong en dan al zo bewust bezig met je vak. Niet opgelegd, maar met echte energie. Ik vind dat prachtig. Het zijn mijn collega’s van morgen. Kom maar op, ik heb je er graag bij!
“Het zijn mijn collega’s van morgen. Kom maar op!”
Extra energie
Waarom ik dit schrijf? Nou, natuurlijk omdat ik enthousiast ben over deze jonge gasten, omdat ik energie krijg van het contact. Maar ook omdat ik besef dat ik dit alleen kan doen bij een werkgever die dit mogelijk maakt. Bij Emotion werken we dagelijks keihard aan prachtige projecten voor mooie klanten. Maar we stimuleren collega’s ook om een beetje om je heen te kijken. Om dingen te doen die misschien niet in je functieomschrijving staan, maar die wel bij jou passen en waar je extra energie van krijgt. De een begeleidt stagiaires, de ander doet een studie, maakt foto’s of organiseert ons eigen festival Mixed Emotions Live. En ik, ik begeleid dus de nieuwe lichting marcom-professionals!
Waar krijg jij energie van naast je werk?